Klasztor Franciszkanów w Legnicy

Przed rokiem 1284 osiedlili się w Legnicy Franciszkanie. Klasztor ten był jednym z pierwszychdomów franciszkańskich powstałych na Śląsku. W roku 1295 istnieje przy klasztorze szkoła franciszkańska. Franciszkanie przebywali tutaj do XVI w. Reforma Lutra usunęła zakonników.
Pod koniec XVII wieku przychodzą do Legnicy OO. Jezuici. Budują na tym miejscu kolegium. Budynek wzniesiono w latach 1700-1706 z fundacji małżonków Sprintzensteinów. Budynek był siedzibą sławnego gimnazjum kształcącego młodzież katolicką Śląska. Po kasacie zakonu w 1773 roku zostało ono przeniesione do Żagania. Klasztor służy odtąd jako plebania jedynej katolickiej parafii w mieście i jest siedzibą katolickiej szkoły początkowej. W roku 1947 po przeszło czterystu latach wracają tu OO. Franciszkanie. Od 1957 roku mieści się w klasztorze Niższe Seminarium Duchowne tego zakonu. Podczas pożaru w 1966 roku zniszczona została więźba dachowa, runęły sklepienia korytarza i ściana zewnętrzna wschodnia skrzydła zachodniego. Odbudowę zakończono w 1972 roku.
Budynek jest wzniesiony na planie litery L. Projektowane skrzydło północne nie zostało zrealizowane. Architekt nieznany. Elewacja skrzydła południowego w typie barokowej architektury pałacowej. Wejście do budynku od strony ulicy akcentowane ozdobnym portalem. Na balustradzie balkonu posągi św. Ignacego i św. Franciszka Ksawerego. Tympanon ze złoconym napisem łacińskim "Bogu chwała i rodzinie Sprintzensteinów". Wysokiej wartości artystycznej okucia drzwi, kraty świetlika i okien przyziemia. Wewnątrz budynku rozległe korytarze i reprezentacyjna klatka schodowa. Płaszczyzny ścian pokryte płaskorzeźbami przedstawiającymi kazanie św. Franciszka Ksawerego i jego śmierć, ucieczkę św. Rodziny do Egiptu. rzeź niewiniątek w Betlejem, chrzest Jezusa w Jordanie i ścięcie św. Jana Chrzciciela. W niszach korytarzy umieszczone figury świętych. Na pierwszym piętrze kaplica klasztorna. Część korytarza pierwszego piętra oddziela żelazna krata z wizerunkiem Najświętszej Maryi Panny - mistrzowskie dzieło rzemiosła artystycznego. Budynek jest wysokiej klasy zabytkiem architektury barokowej.